Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Bobby... μας μάγεψες!!!


Δύο περίπου χρόνια χωρίς τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Bobby Fischer. Ένας μύθος που άλλαξε τα δεδομένα στο σκάκι. Επανέφερε το ρομαντικό στοιχείο. Έκανε πολλούς να ασχοληθούν με το παιχνίδι. Το έκανε πιο όμορφο!! Καινοτομίες στο άνοιγμα, ωραίους συνδυασμούς στην μέση της παρτίδας, εκπλήξεις ακόμα και σε φαινομενικά απλά φινάλε. Τρεις όμορφες θέσεις από τις πάρα πολλές που μας έχει χαρίσει θα παρουσιάσουμε σήμερα. Ένα ταπεινό μνημόσυνο στη μνήμη του αξέχαστου Bobby, που μόνο εκπλήξεις ήξερε να μας κάνει..... Bobby σε ευχαριστούμε

1) Robert James Fischer- Samuel Reshevsky

Θέση μετά από 28.Π:η7!
---------------
Η παρτίδα εδώ

2) Robert James Fischer-John Blackstone

Θέση μετά από 26. Π:ε7!
------------
Η παρτίδα εδώ

3)Robert James Fischer- J Bennett


Θέση μετά από 38. Πδ8+!
---------------
Η πατρίδα εδώ

Τρεις θεαματικές θυσίες του Fischer!!! Και οι τρεις, θυσίες πύργων. Τι έχει σκεφτεί;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ημαρτον πια με το "ΘΕΟ" Φισερ.
Ο μεγαλος ο σπουδαιος ο τρανος ο μεγας.
Αν το δουμε διαφορετικα τιποτα δεν καταφερε. Ουτε ενας παγκοσμιος προταθλητης ή διεκδηκιτης μετα απο αυτον!!!!
Το εκμεταλλευτικαν οι αμερικανικες κυβερνησεις και μετα το εφτυσαν και τον κυνηγησαν.
Κοροιδο πιαστηκε δηλαδη.
Το θαυμα ηταν στην ΕΣΣΔ. Ξερερτε ποσα εκατομυρρια σκακιστικα βιβλια τυπωνονταν? Ξερετε ποσα εκατομυρια νεοι επαιζαν σκακι? Ποσοι παγκοσμιοι πρωταθλητες?
Το σκακι μετα την φυγη του Φισερ συνεχιστηκε.
Μετα την πτωση την πτωση των σοσιαλιστικων χωρων δειτε που κατηντησε.
θεος σχωρες τον φισερ.
Θεος σχωρες το σκακι

BLOGER είπε...

Κατ αρχήν ευχαριστώ για την επικοινωνία! Απλά το ότι ο Φίσερ αναδείχθηκε σκακιστικά σε ένα χώρο χωρίς μεγάλη σκακιστική παράδοση-όπως στη Ρωσία- αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία σε αυτό που έκανε. Πάντως δεν είπαμε πως είναι και ο μοναδικός. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι πολλοί μάλιστα πριν και μετά από αυτόν. Φυσικά και δεν τελειώνει το σκάκι μετά το Φίσερ.
Και πάλι σε ευχαριστώ. Το σχόλιό σου πάντα θα είναι ευπρόσδεκτο αλλά και χρήσιμο για το blog .
Καλή συνέχεια

Ανώνυμος είπε...

Παρακολουθώ το blog σου διότι μου αρέσει πολύ. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία σου λοιπόν. Θα ήθελα σε διορθώσω όμως, ο Φισερ προέρχεται από μια χώρα με μεγαλύτερη σκακιστική παράδοση από ότι η ΕΣΣΔ. Η οποία μόλις είχε γιατρέψει τις πληγές της από το Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Στην Αμερική υπήρχε ο Μάρσαλ, ο Μορφυ ο Καπα.
Αντιδρώ μ αυτό τον τρόπο διότι νομίζω ότι έτσι προστατεύεται ο φισερ καλύτερα. Οποίος δεν πρέπει να ξαναγίνει και μετά θάνατο αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Και βέβαια δεν εννοώ ότι εσύ κανείς κάτι τέτοιο!!!
Αλλά αν παρακολουθήσεις το πώς παίζεται το «παιχνίδι» από αυτούς που τον κυνηγούσαν για να τον συλλάβουν (ΗΠΑ), γιατί έπαιξε σκάκι στη Σερβία… θα καταλάβεις τι εννοώ.
Απλώς αυτό το αρθρο σου, μου έδωσε την ευκαιρία να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου… Οι όποιες καμιά σχέση δεν έχουν με το άρθρο σου.

BLOGER είπε...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Συμφωνώ μαζί σου. Όπως θα έχεις καταλάβει από το blog είμαι ρομαντικός. Ασχολούμαι μόνο με το σκάκι ως παιχνίδι. Πράγματι ισχύει αυτό που λες με το Φισερ. Να σου πω πως είμαι εκστασιασμένος από το παιχνίδι του. Και γι αυτό ίσως να αναφέρομαι λίγο παρά πάνω από το κανονικό μαζί του.
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Προσπαθώ για το καλύτερο. Είμαι έτοιμος να διορθώσω οτιδήποτε πρέπει.
Καλή συνέχεια.
Σε ευχαριστώ.