Alexander Alekhine

Αν και ο Anand φαίνεται να κρατάει, με μεγαλύτερη ευκολία, θέσεις που μοιάζουν χαμένες για αυτόν, στην 8η παρτίδα δεν το κατάφερε. Την κρίσιμη στιγμή έκανε το λάθος. Πολύ το απέδωσαν σε κούραση. Αν και ο Topalov έδειχνε να βγάζει κερδισμένη θέση από το άνοιγμα, ο Ινδός κατάφερε να συγκρατήσει την ορμητική του επέλαση και να δίνει την εντύπωση σε κάποια στιγμή πως ελέγχει το φινάλε. Η κίνηση όμως 54...Αγ6?? είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο έχασε την παρτίδα. Πάντως κάποιες ανακρίβειες είχε και ο Topalov στο παίξιμό του. π.χ 28.Αγ3 και όχι 28. Αβ4. Με αυτά και με αυτά το σκορ τώρα είναι ισόπαλο και πάμε για τις τέσσερες τελευταίες παρτίδες που αναμένονται πιστεύω εκτός από πολύ μαχητικές και όμορφες.

Ένα από τα σημεία που η συνέχεια του Anand χαρακτηρίστηκε κατώτερη είναι το 22... ζ4 Ο Topalov απάντησε με 23. Ιε4! Μια συνέχεια που έδωσε περισσότερες τύχες στην συνέχεια για τα λευκά 

Αλήθεια, ποια από τις δύο μπορεί να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη; η ανώτερη; η ωραιότερη; Ή κι αν δεν υπάρχει κάποια που να υπερτερεί στο τομέα αυτό, ποια, τέλος πάντων, έχει αυτό το κάτι παραπάνω που τελικά την κάνει να υπερτερεί; Ο λόγος βέβαια για τις δύο ωραιότερες, κατά κοινήν ομολογία, παρτίδες που έχουν παιχτεί στα νεότερα χρόνια τις σκακιστικής ιστορίας. Ξέρω, σίγουρα θα υπάρξουν ενστάσεις, διαφωνίες. Όμως είναι οι δύο παρτίδες που έχουν χαρακτηριστεί ως "Παρτίδες του αιώνα". Είναι ίσως οι δύο πιο πολυσυζητημένες. Μπορούν και αυτές να χαρακτηριστούν "Αθάνατες".

Η μία (Byrne -Fischer) αποτελεί δημιούργημα ενός δεκατετράχρονου πιτσιρικά, άγνωστου μέχρι τότε στο ευρύτερο σκακιστικό κοινό. Ενός όμως που έμελε όχι απλώς να κατακτήσει με το σπαθί του το σκακιστικό στερέωμα, αλλά και να αγγίξει τα όρια του θρύλου. Παιγμένη στις 17 Οκτωβρίου του 1956 έμελε να ανεβάσει τον δημιουργό της σε έναν σκακιστικό θρόνο, πριν καλά καλά ενηλικιωθεί, και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Fischer αντιμετωπίζει έναν αρκετά γνωστό αμερικανό παίχτη. Εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τις μικρές ανακρίβειες του στο άνοιγμα και με 17...Αε6!!! αφήνει άφωνο εκτός από τον αντίπαλό του και όλον τον σκακιστικό κόσμο. Η συνέχεια στην σκακιέρα....

Η άλλη παρτίδα παιγμένη στα πλαίσια του τουρνουά του Wijk aan Zee το 1999 ανάμεσα στους Kasparov και Topalov. Εδώ ο Kasparov, παγκόσμιος πρωταθλητής, συλλαμβάνει και εκτελεί έναν από τους βαθύτερους συνδυασμούς. Όλα ξεκινούν με την θυσία ενός πύργου. Εκτός αυτού ο Kasparov σε επόμενες κινήσεις του προτείνει 2 φορές και την θυσία του άλλου του πύργου, η οποία όμως δεν γίνεται δεκτή. Ίσως ο Topalov δεν έχει ξεπεράσει, και ίσως να μην ξεπεράσει ποτέ, εκείνο το σοκ.

Και οι δύο είναι υπέροχες. Ποια όμως μπορεί να χαρακτηριστεί ανώτερη;

Η προσωπική μου άποψη είναι πως ανώτερη είναι αυτού του 1956 μεταξύ Byrne και Fischer.

Πρώτον. Ο Fischer είναι ακόμα μικρός και άπειρος σε υψηλού επιπέδου- όπως ήταν αυτή που έπαιζε- παρτίδες Το μικρόν της ηλικίας του προσδίδει κάτι το πολύ εντυπωσιακό στη δημιουργία του.

Δεύτερον. Η Διαφορά εμπειρίας μεταξύ των δύο αντιπάλων. Ο Byrne είναι ένας φτασμένος και πού γνωστός στον αμερικάνικο σκακιστικό χώρο. Θα ήταν τελείως διαφορετικό εάν ο Fischer κέρδιζε θεαματικά ένα παιδί της ηλικίας του και διαφορετικά τώρα. 

Τρίτον. Έχουμε θυσία βασίλισσας. Αν και αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι, πάντως νομίζω πως προσδίδει μεγαλύτερη αίγλη σε μια παρτίδα η θυσία αυτού του κομματιού.

Τέταρτον. O Fischer παίζει με τα μαύρα. 

Στην άλλη παρτίδα παίζουν  δύο κορυφαίοι  σκακιστές. Ο Kasparov, δεν είναι άπειρος αλλά ούτε και μικρός. Είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Παίχτης με τεράστια πείρα και απίστευτες σκακιστικές ικανότητες. Δεν θυσιάζει βασίλισσα αλλά πύργο. Και η θυσία γίνεται με τα λευκά. Αν και το χρώμα δεν μειώνει  σε κάτι την θυσία του, συγκρίνοντας όμως δύο τόσο κορυφαίες παρτίδες σίγουρα θα πρέπει να λάβουμε και αυτό υπ όψιν μας. 

Τελειώνοντας.... Πέρα από την σύγκριση και οι δύο τους είναι υπέροχες! Δύο παρτίδες έκαναν και τους πιο αδιάφορους να θαυμάσουν αυτό το τόσο δημιουργικό και ωραίο παιχνίδι. Ας ευχηθούμε να παιχτούν και άλλες τέτοιες παρτίδες. 

Αν και γνωστές στου περισσότερους οι παρτίδες, ας θυμηθούμε τις δύο θυσίες.

Byrne - Fischer

1956

Θέση μετά από 17...Αε6!!

Μόλις ο Fischer έχει ξαφνιάσει τον σκακιστικό κόσμο της εποχής του και όχι μόνο. Ένα μεγάλο αστέρι γεννιέται. 

Kasparov-Topalov

1999

Θέση μετά από 24.Π:δ4!!

Ο Kasparov για άλλη μια φορά ξαφνιάζει. Εδώ όμως πρόκειται για μία πολύ βαθιά και όμορφη θυσία, που έμελε να απασχολήσει πολύ τον σκακιστικό κόσμο.

Δύο σκακιστικά θαύματα.

Εξ αφορμής της αναμέτρησης των δύο κορυφαίων παιχτών: Anand και Topalov θα παρουσιάσουμε σήμερα μία από τις ωραιότερες παρτίδες που έχουν κάνει στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Ήταν το τουρνουά του Wijk aan Zee του 1998- ένα από τα γνωστότερα και σπουδαιότερα τουρνουά που για πολλά χρόνια τώρα διεξάγονται σε ετήσια βάση. Μία από τις ωραιότερες - ίσως και ωραιότερη παρτίδα- εκείνου του τουρνουά ήταν η αναμέτρηση Anand - Topalov. Μια -πιθανών- αβλεψία του Topalov, που στην συγκεκριμένη παρτίδα έπαιζε με τα μαύρα έδωσε το έναυσμα στον αντίπαλό του να παίξει ένα τυπικό πλην όμως όμορφο συνδυασμό. Αν και η συνέχεια δημιούργησε την εντύπωση πως η κατάσταση είναι ισόπαλη, ο Anand εκμεταλλεύτηκε το μικρό στρατηγικό πλεονέκτημα που του δημιούργησε τελικά η θέση και τελείωσε με μία ακόμα ομορφότερη θυσία την παρτίδα. Ας το δούμε. 

Anand-Topalov 

Wijk aan Zee 1998

Θέση μετά από 17...Ι:ε4

Με ποιον τυπικό μεν, όμορφο όμως συνδιασμό συνέχισε ο Anand; 

Θέση μετά από 26.Ι:η7!

Ο λευκός ξαφνιάζει τον αντίπαλό του με μία πολύ όμορφη θυσία.

Τι έχει σκεφτεί. 

Ο Anand είναι ένας σκακιστής ο οποίος αποδεικνύεται σκληρός μαχητής. Μετά την γκάφα του στην πρώτη παρτίδα δεν το έβαλε κάτω.  Είναι παίχτης που μπορεί να εκμεταλλευτεί τις παραμικρές αδυναμίες του αντιπάλου του με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Το απέδειξε  στην τέταρτη παρτίδα του ματς που διεξάγεται στην Σόφια για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Την λάθος συνέχεια του Topalov με 20...θ6? δεν την άφησε να περάσει έτσι. Την εκμεταλλεύτηκε με θεαματικό τρόπο. Θυσίασε τον Ίππο του. Η συνέχει ήταν άκρως θεαματική και περίπλοκη. Ο Ινδός τα είχε δει και μετρήσει όλα. 

Anand-Topalov 

Sofia 2010

Θέση μετά από 23.Ι:θ6!!

Μία άκρως θεαματική αλλά και περίπλοκη θυσία. Ο Ινδός μετρ απεδείχθη τέρας ψυχραιμίας. Έκανε μια τέτοια θυσία σε μία πάρα πολύ κρίσιμη παρτίδα. Επείσης δύσκολη κίνηση ήταν και η 25.ε5!

Άλλη μια όμορφη παρτίδα σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα. Κι άλλα τέτοια!!!

Επιστρέφουμε δριμύτεροι μετά την απουσία μας -για προσωπικούς λόγους...-από την καθημερινή μας σκακιστική επικοινωνία. Επιστρέφουμε με τι άλλο; Με ένα θεαματικό, μέχρι στιγμής, παγκόσμιο πρωτάθλημα. Anand-Topalov.  Οι δύο κορυφαίοι παίχτες μας επιφύλαξαν δύο παρτίδες, μία για τον καθένα, άκρως θεαματικές. Δύο θυσίες πρωτότυπες αλλά και με αρκετό βάθος. Αν και πολύ κρίσιμοι οι αγώνες, δεν δίστασαν να μπουν στο ρίσκο μια θεαματικής θυσίας. Το σκoρ μέχρι ώρας είναι 2,5 -1,5 υπέρ του Ινδού, ο οποίος είχε άλλη μίας νίκη. Αν και ο Topalov έχει το πλεονέκτημα της μικρότερης ηλικίας- στοιχείο καθοριστικό σε τέτοιου επιπέδου αναμετρήσεις- μέχρι στιγμής δεν το έχει αξιοποιήσει όπως φαίνετε. Πάντως υπάρχει συνέχεια. Ας ευχηθούμε και το υπόλοιπο ματς να έχει το ίδιο ενδιαφέρον και θέαμα.

Σήμερα θα παρουσιάσουμε την πρώτη από τις δύο όμορφες νίκες των δύο αντιπάλων. Την νίκη του Topalov. 

Με τον καλύτερο τρόπο εκμεταλλεύτηκε την γκάφα του Ινδού (23...Ρζ7??)  ο Topalov. Παίχτης που μπορεί να δει την παραμικρή ανακρίβεια και να την εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο.  

Θέση μετά από 24.Ι:ζ6!!

Ο Topalov ξαφνιάζει με τον καλύτερο τρόπο τον αντίπαλό του. Ο Anand έχει κάνει κάποια λάθη με αποκορύφωμα την τελευταία του κίνηση: 23...Ρζ7?? Η θυσία απαιτεί σωστό μέτρημα. Ο Topalov είναι ειδικός σε τέτοιου είδους θυσίες. 

Θέση μετά από 30.Π:γ8! 

Ο Topalov τελειώνει την παρτίδα με έναν εξίσου θεαματικό τρόπο. 

Προσέξτε. Ο μαύρος πύργος ακόμα βρίσκεται στην αρχική του θέση α8. Και ο ίππος στην ουσία εκτός παιχνιδιού.

Σπάνιο... Η πρώτη παρτίδα ενός παγκοσμίου πρωταθλήματος μινιατούρα για βραβείο ομορφιάς. 

----------------------

Σε αυτό το link μπορείτε να παρακολουθείτε live τις παρτίδες.

Χριστός Ανέστη! Εύχομαι ότι καλύτερο επιθυμεί ο καθένας στην ζωή του. Προσωπικά πιστεύω πως η Ανάσταση που γιορτάζουμε είναι ότι πιο ευχάριστο θα μπορούσε να συμβεί στη ζωή μας.

Τώρα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια απορία που μου δημιουργήθηκε κάνοντας μια ανάλυση στον Fritz 11. Συνηθίζω πολλές φορές -πιστεύω και εσείς - εκτός από αντίπαλο κάποιο σκακιστικό πρόγραμμα να το χρησιμοποιείτε και για δάσκαλο.

Αλλά ας έρθουμε στην απορία.

Πολλές φορές κάποιες παρτίδες που παίζω ή μέσω διαδικτύου ή με κάποιον φίλο ή γνωστό, συνηθίζω μετά να της περνάω από την βάσανο της ανάλυσης, προσπαθώντας να αποκομίσω κάποια μεγαλύτερη ωφέλεια ή και φυσικά να δω τα λάθη και τις παραλήψεις μου. Η ωφέλεια κάποιας παρτίδας δεν προέρχεται μόνο από τη στιγμή που την παίζεις αλλά και από την ανάλυση. Εξάλλου παρτίδα δεν είναι μόνο οι κινήσεις που παίχτηκαν αλλά και αυτές που δεν παίχτηκαν και τα "γιατί" που τις ακολουθούν. Έτσι κάνοντας την ανάλυση έφτασα στη θέση του σχεδιαγράμματος.

Στη θέση αυτή λοιπόν, μετά από 20...η5, ρώτησα την συνέχεια στον αγαπημένο μου Fritz 11. Του έδωσα αρκετό χρόνο σκέψεις και η συνέχειά του με ξάφνιασε αρκετά. Συνέχισε με..... 21. Πδ6!! Δεν ξέρω αν έκανα σωστά που από μόνος μου έβαλα δύο θαυμαστικά αλλά μου βγήκε αυθόρμητα. Είναι στρατηγική θυσία και μάλιστα με δύσκολη συνέχεια. Πως όμως "σκέφτηκε" ο άψυχος δάσκαλος μου; Πραγματικά πιστεύω πως ελάχιστοι GM θα έβλεπαν αυτή την συνέχεια. Αν κάνω λάθος διορθώστε με . Για να βοηθήσω την σκέψη σας παραθέτω το σχεδιάγραμμα... Λοιπόν...

Θέση ανάλυσης μετά από 21 Πδ6!!

Είμαι όλος αυτιά για ακούσω τις απόψεις σας για την όμορφη αυτή συνέχεια.

Και πάλι

Χριστός Ανέστη και Χρόνια πολλά!!

Αν δεν ήταν Ανάσταση,

όλη η γη θα ΄ταν άγχος,

η ελπίδα δεν θ΄ άνοιγε

τα πλατιά της φτερά,

να πετάξει ψηλότερα,

να περάσει τους κόσμους

τους φθαρτούς, για τους άφθαρτους,

για να βρει τη χαρά.

--------------

Αν δεν ήταν Ανάσταση,

πόσος πόνος και θλίψη.

Ματωμένα τα δάκρυα

θα κυλούσαν στη γη,

σαν τυφλοί θα γυρίζαμε

κι οι βαριές αλυσίδες των παθών

θα μας σφίγγανε,

θα γινόταν πληγή.

-------------

Αν δεν ήταν Ανάσταση,

της αγάπης τα ρόδα

μονομιάς θα ξεφύλλιζε

του κακού ο βοριάς.

Κάποιο ΄χέρι παρήγορο

τα θερμά δάκρυα μας

σπλαχνικά δε θα σκούπιζε,

στη σιωπή της νυχτιάς.

------------

Αν δεν ήταν Ανάσταση,

ο σταυρός, σου ψυχή μου,

στης ζωής τον ανήφορο

θα ‘ταν τόσο βαρύς.

Με σταγόνες αιμάτινες

θα λουζόνταν οι δρόμοι,

και χολή για τη δίψα σου

θα σου δίναν να πιεις.

-------------

Αν δεν ήταν Ανάσταση,

τα λουλούδια π’ ανθίσαν

και στολίσανε κάποτε

τη μικρή μας γωνιά,

μες στο χώμα θα πέθαιναν

και του πόνου τα χέρια

θα εσφίγγαν μερόνυχτα

την πικρή μας καρδιά.

Ω! ψυχή μου για κοίταξε,

πως χρυσώνει ο κάμπος

οι καμπάνες σημαίνουνε

των γλαυκών ουρανών

το κεφάλι σου σήκωσε,

η Ημέρα ορθρίζει,

τα σημεία το δείχνουνε

των δικών μας καιρών.

------------

Μη ποτίσεις με δάκρυα

ό,τι κλείνει το χώμα,

σαν η πύλη να έκλεισε

της Πατρίδας ψηλά.

Η Ανάσταση έγινε,

κοίτα πίσω απ’ τ’ αστέρια,

κοίτα πάνω απ΄ τα σύννεφα,

που ο ήλιος γελά.

Καλό Πάσχα!!!

Καλή Ανάσταση !!!