Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Anand-Topalov 4-4


Αν και ο Anand φαίνεται να κρατάει, με μεγαλύτερη ευκολία, θέσεις που μοιάζουν χαμένες για αυτόν, στην 8η παρτίδα δεν το κατάφερε. Την κρίσιμη στιγμή έκανε το λάθος. Πολύ το απέδωσαν σε κούραση. Αν και ο Topalov έδειχνε να βγάζει κερδισμένη θέση από το άνοιγμα, ο Ινδός κατάφερε να συγκρατήσει την ορμητική του επέλαση και να δίνει την εντύπωση σε κάποια στιγμή πως ελέγχει το φινάλε. Η κίνηση όμως 54...Αγ6?? είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο έχασε την παρτίδα. Πάντως κάποιες ανακρίβειες είχε και ο Topalov στο παίξιμό του. π.χ 28.Αγ3 και όχι 28. Αβ4. Με αυτά και με αυτά το σκορ τώρα είναι ισόπαλο και πάμε για τις τέσσερες τελευταίες παρτίδες που αναμένονται πιστεύω εκτός από πολύ μαχητικές και όμορφες.
Ένα από τα σημεία που η συνέχεια του Anand χαρακτηρίστηκε κατώτερη είναι το 22... ζ4 Ο Topalov απάντησε με 23. Ιε4! Μια συνέχεια που έδωσε περισσότερες τύχες στην συνέχεια για τα λευκά 
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Ποια είναι η καλύτερη;

Byrne -Fischer

ή....
Kasparov-Topalov;
Αλήθεια, ποια από τις δύο μπορεί να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη; η ανώτερη; η ωραιότερη; Ή κι αν δεν υπάρχει κάποια που να υπερτερεί στο τομέα αυτό, ποια, τέλος πάντων, έχει αυτό το κάτι παραπάνω που τελικά την κάνει να υπερτερεί; Ο λόγος βέβαια για τις δύο ωραιότερες, κατά κοινήν ομολογία, παρτίδες που έχουν παιχτεί στα νεότερα χρόνια τις σκακιστικής ιστορίας. Ξέρω, σίγουρα θα υπάρξουν ενστάσεις, διαφωνίες. Όμως είναι οι δύο παρτίδες που έχουν χαρακτηριστεί ως "Παρτίδες του αιώνα". Είναι ίσως οι δύο πιο πολυσυζητημένες. Μπορούν και αυτές να χαρακτηριστούν "Αθάνατες".
Η μία (Byrne -Fischer) αποτελεί δημιούργημα ενός δεκατετράχρονου πιτσιρικά, άγνωστου μέχρι τότε στο ευρύτερο σκακιστικό κοινό. Ενός όμως που έμελε όχι απλώς να κατακτήσει με το σπαθί του το σκακιστικό στερέωμα, αλλά και να αγγίξει τα όρια του θρύλου. Παιγμένη στις 17 Οκτωβρίου του 1956 έμελε να ανεβάσει τον δημιουργό της σε έναν σκακιστικό θρόνο, πριν καλά καλά ενηλικιωθεί, και να παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Fischer αντιμετωπίζει έναν αρκετά γνωστό αμερικανό παίχτη. Εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τις μικρές ανακρίβειες του στο άνοιγμα και με 17...Αε6!!! αφήνει άφωνο εκτός από τον αντίπαλό του και όλον τον σκακιστικό κόσμο. Η συνέχεια στην σκακιέρα....
Η άλλη παρτίδα παιγμένη στα πλαίσια του τουρνουά του Wijk aan Zee το 1999 ανάμεσα στους Kasparov και Topalov. Εδώ ο Kasparov, παγκόσμιος πρωταθλητής, συλλαμβάνει και εκτελεί έναν από τους βαθύτερους συνδυασμούς. Όλα ξεκινούν με την θυσία ενός πύργου. Εκτός αυτού ο Kasparov σε επόμενες κινήσεις του προτείνει 2 φορές και την θυσία του άλλου του πύργου, η οποία όμως δεν γίνεται δεκτή. Ίσως ο Topalov δεν έχει ξεπεράσει, και ίσως να μην ξεπεράσει ποτέ, εκείνο το σοκ.
Και οι δύο είναι υπέροχες. Ποια όμως μπορεί να χαρακτηριστεί ανώτερη;
Η προσωπική μου άποψη είναι πως ανώτερη είναι αυτού του 1956 μεταξύ Byrne και Fischer.
Πρώτον. Ο Fischer είναι ακόμα μικρός και άπειρος σε υψηλού επιπέδου- όπως ήταν αυτή που έπαιζε- παρτίδες Το μικρόν της ηλικίας του προσδίδει κάτι το πολύ εντυπωσιακό στη δημιουργία του.
Δεύτερον. Η Διαφορά εμπειρίας μεταξύ των δύο αντιπάλων. Ο Byrne είναι ένας φτασμένος και πού γνωστός στον αμερικάνικο σκακιστικό χώρο. Θα ήταν τελείως διαφορετικό εάν ο Fischer κέρδιζε θεαματικά ένα παιδί της ηλικίας του και διαφορετικά τώρα. 
Τρίτον. Έχουμε θυσία βασίλισσας. Αν και αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι, πάντως νομίζω πως προσδίδει μεγαλύτερη αίγλη σε μια παρτίδα η θυσία αυτού του κομματιού.
Τέταρτον. O Fischer παίζει με τα μαύρα. 
Στην άλλη παρτίδα παίζουν  δύο κορυφαίοι  σκακιστές. Ο Kasparov, δεν είναι άπειρος αλλά ούτε και μικρός. Είναι παγκόσμιος πρωταθλητής. Παίχτης με τεράστια πείρα και απίστευτες σκακιστικές ικανότητες. Δεν θυσιάζει βασίλισσα αλλά πύργο. Και η θυσία γίνεται με τα λευκά. Αν και το χρώμα δεν μειώνει  σε κάτι την θυσία του, συγκρίνοντας όμως δύο τόσο κορυφαίες παρτίδες σίγουρα θα πρέπει να λάβουμε και αυτό υπ όψιν μας. 
Τελειώνοντας.... Πέρα από την σύγκριση και οι δύο τους είναι υπέροχες! Δύο παρτίδες έκαναν και τους πιο αδιάφορους να θαυμάσουν αυτό το τόσο δημιουργικό και ωραίο παιχνίδι. Ας ευχηθούμε να παιχτούν και άλλες τέτοιες παρτίδες. 
Αν και γνωστές στου περισσότερους οι παρτίδες, ας θυμηθούμε τις δύο θυσίες.
Byrne - Fischer
1956
Θέση μετά από 17...Αε6!!
Μόλις ο Fischer έχει ξαφνιάσει τον σκακιστικό κόσμο της εποχής του και όχι μόνο. Ένα μεγάλο αστέρι γεννιέται. 
Kasparov-Topalov
1999
Θέση μετά από 24.Π:δ4!!
Ο Kasparov για άλλη μια φορά ξαφνιάζει. Εδώ όμως πρόκειται για μία πολύ βαθιά και όμορφη θυσία, που έμελε να απασχολήσει πολύ τον σκακιστικό κόσμο.
Δύο σκακιστικά θαύματα.
Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Μια υπέροχη αναμέτρηση!!!


Wijk aan Zee 1998

Εξ αφορμής της αναμέτρησης των δύο κορυφαίων παιχτών: Anand και Topalov θα παρουσιάσουμε σήμερα μία από τις ωραιότερες παρτίδες που έχουν κάνει στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Ήταν το τουρνουά του Wijk aan Zee του 1998- ένα από τα γνωστότερα και σπουδαιότερα τουρνουά που για πολλά χρόνια τώρα διεξάγονται σε ετήσια βάση. Μία από τις ωραιότερες - ίσως και ωραιότερη παρτίδα- εκείνου του τουρνουά ήταν η αναμέτρηση Anand - Topalov. Μια -πιθανών- αβλεψία του Topalov, που στην συγκεκριμένη παρτίδα έπαιζε με τα μαύρα έδωσε το έναυσμα στον αντίπαλό του να παίξει ένα τυπικό πλην όμως όμορφο συνδυασμό. Αν και η συνέχεια δημιούργησε την εντύπωση πως η κατάσταση είναι ισόπαλη, ο Anand εκμεταλλεύτηκε το μικρό στρατηγικό πλεονέκτημα που του δημιούργησε τελικά η θέση και τελείωσε με μία ακόμα ομορφότερη θυσία την παρτίδα. Ας το δούμε. 
Anand-Topalov 
Wijk aan Zee 1998
Θέση μετά από 17...Ι:ε4
Με ποιον τυπικό μεν, όμορφο όμως συνδιασμό συνέχισε ο Anand; 
Θέση μετά από 26.Ι:η7!
Ο λευκός ξαφνιάζει τον αντίπαλό του με μία πολύ όμορφη θυσία.
Τι έχει σκεφτεί.